Je ruikt na jaren die specifieke geur, en je wordt gelijk teruggebracht naar die fijne persoon in je leven, naar die lastige herinnering, die prachtige plek ergens op de wereld. Muziek op de radio zorgt voor kippenvel, verdriet, het herinnert aan een gemis of je voelt je juist heel opgewekt worden, je begint al te lachen en te dansen. 

Elke dag opnieuw bedenken wat we willen gaan eten. De boodschappen doen zodat we de ingrediënten in huis hebben. Het bereiden van het voedsel en vervolgens opeten van het gerecht en ons lichaam voorzien van de nodige voedingsstoffen. Een heel belangrijk ritueel! Maar de realiteit haalt ons soms in.

Wanneer we tegenwoordig in de tuin of directe omgeving kijken, roepen we al snel dat iets onkruid is. Meestal betekent het dan: ik wil die plant niet in mijn tuin hebben, ik vind dit plant niet mooi, die stinkt, zaait zich te snel of wat dan ook. Veel van deze planten krijgen hiermee ten onrechte de titel ‘on-kruid’. En daar wil ik deze keer graag iets over delen met je.

De manier hoe dit uitgesproken wordt, geeft op dat moment een grens weer, men is met iets of iemand helemaal klaar. Iets heeft te lang voortgeduurd. De taks is meer dan bereikt. Dit wat (zeer) onprettig is, dient het liefst nú gestopt te worden! Vaak bespeur je hier een vleugje wanhoop en meestal ook een flinke dot frustratie bij. Misschien herken je dit bij jezelf of vanuit iemand in je omgeving.

Hara is een Japans begrip en binnen de Shiatsu een veel gebruikte term. Zoals veel woorden kun je ook Hara meerdere betekenissen geven, zoals: buik, centrum, middelpunt, bron, oorsprong, levensenergie, as (aardas), balans, evenwicht, thuis, geest. Het kan naast de fysieke buik of onderbuik, ook wijzen op een zeer speciale bron van kracht en flexibiliteit.